زمان پخت و پز سریعتر: یکی از مهمترین مزایای یک سرخ کن بیش از اجاق های سنتی و سرخ های عمیق توانایی آن در کاهش چشمگیر زمان پخت و پز است. سرخ های هوا برای گرم کردن سریع و پختن مواد غذایی در بخشی از زمان در مقایسه با یک اجاق طراحی شده اند. این فرایند پخت و پز سریع به دلیل سیستم های گرمایش پیشرفته مانند گردش خون سریع یا فناوری همرفت امکان پذیر است. در یک سرخ شده هوا ، مواد غذایی را می توان در 15-20 دقیقه (به عنوان مثال ، سیب زمینی سرخ شده فرانسوی) پخته کرد ، در حالی که یک اجاق گاز سنتی ممکن است برای نتایج مشابه 30-40 دقیقه طول بکشد. این کاهش زمان پخت و پز مستقیماً منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی می شود زیرا دستگاه برای مدت زمان کوتاه تر کار می کند و برق کمتری مصرف می کند.
منطقه گرمایش کوچکتر: اندازه جمع و جور Fryer هوا به راندمان انرژی آن کمک می کند. از آنجا که در مقایسه با اجاق گاز کامل ، یک محفظه پخت و پز کوچکتر دارد ، برای رسیدن به دمای پخت و پز مورد نظر به انرژی کمتری نیاز دارد. اجاق های سنتی ، که می توانند بسیار بزرگ باشند ، نیاز به گرم کردن کل فضای موجود در فر دارند و منجر به مصرف انرژی بیشتری می شوند. از آنجا که سرخ کن هوا در فضای محدود تری فعالیت می کند ، از بین رفتن گرما به حداقل می رسد و انرژی مورد استفاده بیشتر به سمت پخت و پز مواد غذایی هدایت می شود. منطقه گرمایش کوچکتر به معنای نیاز به انرژی کمتری است و بنابراین انرژی کمتری مصرف می شود.
بدون پیش گرم شدن یا حداقل گرمایش: اجاق های سنتی اغلب به یک دوره پیش گرم کردن قابل توجه - معمولاً 10 تا 15 دقیقه - نیاز دارند تا فر را تا دمای مورد نظر برسانند. این فرآیند پیش گرم کردن نه تنها به زمان کلی پخت و پز می افزاید بلکه باعث افزایش مصرف انرژی نیز می شود. در مقابل ، سرخ های هوا نیاز به پیش گرم کردن کمی دارند. بسیاری از مدل های سرخدار هوا تقریباً بلافاصله یک بار از کار خود شروع به پخت و پز می کنند و از آنجا که کوچکتر هستند ، برای رسیدن به دمای پخت و پز مورد نیاز به زمان کمتری نیاز دارند. در نتیجه ، عدم وجود فاز پیش گرم کردن ، انرژی کلی مورد نیاز برای پخت و پز را کاهش می دهد.
توزیع گرمای مداوم: سرخ کننده های هوا با سیستم های گرمایشی پیشرفته طراحی شده اند که توزیع حرارتی یکنواخت و مداوم را در کل محفظه پخت و پز فراهم می کنند. بیشتر مدل ها دارای گردش خون سریع یا فناوری همرفت هستند ، که تضمین می کند غذا به طور مساوی از همه زوایا بدون نیاز به چرخاندن یا چرخش پخته می شود. این توزیع گرمای یکنواخت به دستگاه کمک می کند تا کارآیی را حفظ کند ، زیرا مواد غذایی با سرعت بیشتری پخت و پز می شود و به زمان کمتری نیاز دارد. در اجاق های سنتی ، گرما ممکن است به طور مساوی کمتر توزیع شود ، که می تواند منجر به لکه های داغ یا پخت و پز ناهموار شود و برای رسیدن به نتیجه مطلوب و در نتیجه مصرف انرژی بیشتری به زمان پخت و پز نیاز دارد.
میزان مصرف کمتر روغن: در حالی که به طور مستقیم با مصرف انرژی دستگاه ارتباط ندارد ، توانایی سرخ کننده هوا برای پخت و پز با کم یا بدون روغن به طور غیرمستقیم به بهره وری انرژی آن کمک می کند. سرخ کننده های عمیق سنتی برای رسیدن و حفظ درجه حرارت بالا به مقدار زیادی روغن نیاز دارند ، که این مقدار انرژی قابل توجهی را مصرف می کند. سرخ های عمیق باید به طور مداوم روغن را در طول فرآیند پخت و پز گرم کنند ، که می تواند منجر به دوره های طولانی تر مصرف انرژی شود. در مقابل ، سرخ های هوا فقط به حداقل مقدار روغن یا اصلاً نیاز دارند و نیاز به گرمایش و نگهداری روغن در دماهای بالا را کاهش می دهد و انرژی بیشتری را حفظ می کند.
مصرف برق کلی پایین تر: یکی دیگر از عوامل مهم که در بهره وری انرژی سرخ کننده هوا نقش دارد ، مصرف انرژی نسبتاً کم آن است. سرخ کننده های هوا به طور معمول بین 1000 تا 1800 وات قدرت استفاده می کنند ، که بسیار پایین تر از اجاق های سنتی (2،000 تا 5000 وات) و سرخ کننده های عمیق (به طور معمول بیش از 1500 وات) است. اگرچه Wattage می تواند بر اساس مدل و استفاده خاص متفاوت باشد ، اما وات به طور کلی Fryer ، همراه با زمان پخت و پز سریعتر آن ، منجر به مصرف انرژی کمتری می شود. در طول کاربردهای متعدد ، این کاهش مصرف برق می تواند منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه های برق در مقایسه با استفاده از اجاق گاز یا سرخ شده عمیق شود .
